Aλαβάστρινo/η "Ηρακλής 33εκ"

Ο Ηρακλής ή

Αλκαίος ή Αλκείδης (αρχ. ελλην.: Ηρακλής, από το όνομα Ήρα και το επίθημα -κλής του ουσιαστικού κλέος = δόξα) ήταν αρχαίος μυθικός ήρωας, θεωρούμενος ως ο μέγιστος των Ελλήνων ηρώων. Γεννήθηκε στη Θήβα και ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, κόρης της Αναξώς, κόρης του Αλκαίου,(γιος του Περσέα και της Ανδρομέδας) και της Αστυδάμειας. Όταν γεννήθηκε ο Ηρακλής, η Ήρα, η γυναίκα του Δία, η οποία τον ζήλευε για τις απιστίες του, έστειλε στην κούνια του δύο φίδια, αλλά το βρέφος τα στραγγάλισε. Ο θετός πατέρας του Αμφιτρύωνας, ανέλαβε να τον μεγαλώσει και τον δίδαξε την τέχνη του ηνιόχου, ο Κάστορας του δίδαξε την οπλασκία, ο Αίλυκος την πάλη, ο Εύρυτος το τόξο, ο κένταυρος Χείρωνας τις Επιστήμες και ο Λίνος τη Μουσική. Στο πλαίσιο των δώδεκα άθλων ο Ηρακλής σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας, τη Λερναία Ύδρα, τον Ερυμάνθιο Κάπρο και τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Επίσης έπιασε το γοργό ελάφι της Κερύνειας και τον άγριο ταύρο της Κρήτης, καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία, έκλεψε τα άγρια άλογα του Διομήδη, πήρε τη ζώνη της Ιππολύτης, έφερε τα βόδια του Γηρυόνη στον Ευρυσθέα, άρπαξε τα μήλα των Εσπερίδων και τέλος έφερε τον Κέρβερο από τον Άδη. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη και τον Απολλόδωρο η καθιέρωση των Ολυμπιακών αγώνων αποδίδεται στον Ηρακλή. Τον Ηρακλή οι αρχαίοι Έλληνες τον παρίσταναν συνήθως ντυμένο με τη λεοντή, να κρατά ένα ρόπαλο στο χέρι, με παράστημα γίγαντα και σώμα δυνατό, νεανικό και εύρωστο.

Πηγή Βικιπαίδεια