Aλαβάστρινo/η "Κορινθιακή κολώνα 16.5εκ σχ.2"

Διακοσμητικό άγαλμα κίονα

Κορινθιακού ρυθμού. Ο κίονας ή κίων είναι κυκλικής διατομής, ορθό στοιχείο, μονολιθικό ή αποτελούμενο από τμήματα λίθου σε σχήμα κυλινδρικών τυμπάνων και χρησιμοποιείται στην αρχιτεκτονική και εν γένει στην οικοδομία (οικοδομική) ως υποστύλωμα. Συνήθως, αποτελείται από τη βάση, τον κορμό και το κιονόκρανο (στην ιωνική αρχιτεκτονική), ενώ η βάση απουσιάζει από τους δωρικούς κίονες. Οι δύο συν ένας γνωστοί ρυθμοί της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής και ρυθμολογίας, ο Δωρικός, ο Ιωνικός και ο Κορινθιακός (αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση του δωρικού με εφαρμογή σε ταφικά μνημεία), καθορίζονταν από τη δομή του κίονα, από τη βάση ως το κιονόκρανο, μαζί με το επιστύλιο το οποίο αυτός στήριζε. Οι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν ολόκληρους κορμούς δέντρων, συνήθως γυρισμένους ανάποδα για να αποτρέψουν την εκ νέου ανάπτυξη του δέντρου, στέκονταν σε μια βάση που είχε τοποθετηθεί στο στυλοβάτη (βάσης δαπέδου) και ολοκληρώνονταν με ένα απλό στρογγυλό κιονόκρανο. Στην συνέχεια χρωματίζονταν, όπως φαίνονται και στο πιο διάσημο μινωικό ανάκτορο της Κνωσού.

Πηγή Βικιπαίδεια