Aλαβάστρινo/η "Μούσα 24εκ"

Οι Μούσες στην αρχαία

Ελληνική μυθολογία είναι εννέα αρχαίες θεότητες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Ο θεός Απόλλωνας, διεύθυνε τη χορωδία τους, γι αυτό ονομαζόταν Μουσηγέτης - «ηγέτης», διευθυντής των Μουσών. Αρχικά οι θεότητες αυτές ήταν Νύμφες του βουνού και των νερών. Ο Ησίοδος στη Θεογονία αφηγείται: «Η Μνημοσύνη κοιμήθηκε στην Πιερία Πιέρια όρη με το γιο του Κρόνου και γέννησε τις παρθένες που μας κάνουν να ξεχνάμε τα βάσανά μας και απαλύνουν τους πόνους μας. Εννιά νύχτες συνέχεια ο Δίας στο ιερό κρεβάτι του, κοιμότανε δίπλα στη Μνημοσύνη, μακριά απ’ όλους τους αθανάτους. Μετά από ένα χρόνο, όταν οι εποχές και οι μήνες είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους η Μνημοσύνη γέννησε εννιά κόρες, που όλες τις μάγευε η μουσική». Οι μούσες ήταν η Κλειώ της Ιστορίας, η Ευτέρπη της Αυλητικής τέχνης, η Θάλεια της Κωμωδίας, η Μελπομένη της Τραγωδίας, η Τερψιχόρη της Λυρικής Ποιήσεως (αρχικά του Χορού), η Ερατώ του υμεναίου του γάμου, επομένως της Ερωτικής Ποιήσεως, η Πολυμνία των ιερών ύμνων, η Ουρανία της Αστρονομίας και η Καλλιόπη της Επικής και ηρωικής ποιήσεως, από την οποία εμπνεόταν και την οποία επικαλείτο ο Όμηρος. Η μεγαλύτερη και η πιο σεβαστή από τις Μούσες.

Πηγή Βικιπαίδεια