Aλαβάστρινo/η "Πάνας 18εκ"

Ο Παν ή Πάνας είναι

Αρχαία Ελληνική, ανθρωπόμορφη δευτερεύουσα θεότητα, που ήταν συνυφασμένη με την πανίδα της Φύσης, (άνθρωποι και ζώα) σε μια αμφίδρομη σχέση προστασίας, αλλά και προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής. Συνδυάζοντας τον ανθρώπινο και ζωικό παράγοντα, απεικονιζόταν έχοντας πόδια ζώου, Θεός τραγοπόδαρος, ως προστάτης των ποιμένων, των κυνηγών, των αλιέων και των προϊόντων τους με μόνιμη διαμονή στη φύση. Μόλις γεννήθηκε (όρος Λύκαιον, Αρκαδία), τον εγκατέλειψε η μητέρα του, τρομαγμένη λόγω της μορφή του, δύο κέρατα κατσικιού, μυτερά αυτιά, γενειοφόρος και τραγοπόδαρος. Ο Ερμής τον προστάτευσε, μετάφερε στον Όλυμπο και παρουσίασε στον Δία και τους άλλους θεούς που τον καλοδέχθηκαν. Επέστρεψε και ανατράφηκε από τις αρκαδικές Νύμφες, έγινε φίλος του Διονύσου, του κρασιού και γλεντιού. Οι ερωτικές περιπέτειες που είχε με τις διάφορες Νύμφες είναι πολλές, με σημαντικότερη την αποπλάνηση της Σελήνης. Τα ιερά του δένδρα ήταν η βελανιδιά και το πεύκο. Σύμβολά του ο αυλός του και η σφενδόνη. Η αρχαία τέχνη τον απεικόνισε στις διάφορες ασχολίες του και σε ερωτικές σκηνές με τους Σατύρους, τον Ερμή και τον Διόνυσο.

Πηγή Βικιπαίδεια