Aλαβάστρινo/η "Ωραία Ελένη 23εκ"

Η Ομηρική Ελένη,

Αποκαλούμενη Ωραία Ελένη είτε Ελένη της Σπάρτης ή Ελένη της Τροίας, στη νεοελληνική γλώσσα και ευειδής στην Ιλιάδα, περίφημη για την ομορφιά της, αποτελεί το πλέον διλημματικό πρόσωπο (αθωότητας ή ενοχής) στην ελληνική μυθολογία. Ήταν κόρη της Δία ή του Τυνδάρεω και σύζυγος του Μενέλαου, βασιλέα της Σπάρτης. Η "αρπαγή" της από τον Πάρι και η μεταφορά της στην Τροία έγινε αφορμή, κατά την Ιλιάδα, του δεκαετούς Τρωικού Πολέμου, του μακροβιότερου πολέμου όλης της αρχαιότητας, έχοντας συνεγείρει προηγουμένως όλα τα αρχαία ελληνικά βασίλεια κατά της Τροίας. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία η παρουσία της κρίνεται πυκνή και σημαδιακή, όχι μόνο στα ομηρικά έπη, αλλά και στη λυρική και χορική ποίηση, στο αττικό δράμα, την ιστοριογραφία και στη ρητορική. Από την αρχαιότητα η Ωραία Ελένη, συγκέντρωσε γύρω της ένα πλήθος υμνητών αλλά και επικριτών, από τις μετα-ομηρικές διηγήσεις, στη σύγχρονη εποχή έχει γενικότερα ταυτιστεί με την έννοια της συζυγικής απιστίας και του μεγαλύτερου ολέθρου που μπορεί να προκαλέσει εξ αυτής μια γυναικεία παρουσία, όταν ακόμα και η σύγχρονη διεθνής έκφραση "σερσέ λα φαμ" (=ψάξτε τη γυναίκα, ως αίτιο) αναγάγει τη μνήμη σ΄ αυτήν.

Πηγή Βικιπαίδεια