Ο Ασκληπιός ήταν ο θεός της Υγείας και της Ιατρικής που λατρευόταν σε όλο τον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα.Η Σφίγγα είναι φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας, συνδεδεμένο με τον μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα.Ο οπλίτης στην αρχαιότητα, ο στρατιώτης δηλαδή του πεζικού με βαρύ οπλισμό που πολεμούσε σε σχηματισμό φάλαγγας, ήταν ο κατεξοχήν πολεμιστής της κλασικής Ελλάδας.
405b501
ΠΡΟΤΟΜΕΣ & ΑΓΑΛΜΑΤΑ Β501 ΕΩΣ Β599
Ο Ασκληπιός ήταν ο θεός της Υγείας και της Ιατρικής που λατρευόταν σε όλο τον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα.Η Σφίγγα είναι φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας, συνδεδεμένο με τον μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα.Ο οπλίτης στην αρχαιότητα, ο στρατιώτης δηλαδή του πεζικού με βαρύ οπλισμό που πολεμούσε σε σχηματισμό φάλαγγας, ήταν ο κατεξοχήν πολεμιστής της κλασικής Ελλάδας.
Ο Ασκληπιός ήταν
Ο θεός της Υγείας και της Ιατρικής που λατρευόταν σε όλο τον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα. Είναι γιος του Απόλλωνα και της Κορώνης, ή Αρσινόης, ή του Απόλλωνα μόνο, έφερε μία ράβδο στην οποία ήταν τυλιγμένο ένα φίδι. Η ράβδος αυτή χρησιμοποιείται σήμερα ως σύμβολο στην Ιατρική και στις υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης. Ο Ασκληπιός αντιπροσωπεύει τη θεραπευτική πτυχή των ιατρικών τεχνών. Κόρες του είναι η Υγεία (η θεά της υγείας, καθαριότητας και υγιεινής), η Ιασώ (η θεά της ανάρρωσης), η Ακεσώ (η θεά της διαδικασίας επούλωσης), η Αίγλη (η θεά της λάμπουσας υγείας και ευρωστίας) και η Πανάκεια (η θεά της θεραπείας επί πάσας νόσου).
Η Σφίγγα είναι
Φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας, συνδεδεμένο με τον μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα. Έχει σώμα γυναίκας από τη μέση και πάνω, και φτερωτού λιονταριού από τη μέση και κάτω.Οι Έλληνες ονόμαζαν «σφίγγες» και παρόμοιες απεικονίσεις που ήταν διαδεδομένες στην Αίγυπτο, αλλά οι αιγυπτιακές σφίγγες είναι μορφές των Φαραώ, και δεν έχουν σχέση με τον ελληνικό μύθο, ενώ δεν εικονίζονται με φτερά. Ίσως υπάρχει μια συγγένεια μεταξύ Σειρηνός και Σφιγγός, τις Σειρήνες τις αναγνωρίζουμε από το σώμα πουλιού, το ανθρώπινο κεφάλι, τα πόδια και τα νύχια που είναι δυνατά και χοντρά και μπορούν να παρομοιαστούν σαν του λιονταριού.
Ο οπλίτης στην
Αρχαιότητα, ο στρατιώτης δηλαδή του πεζικού με βαρύ οπλισμό που πολεμούσε σε σχηματισμό φάλαγγας, ήταν ο κατεξοχήν πολεμιστής της κλασικής Ελλάδας. Το όνομα οπλίτης προέρχεται από την ονομασία της μεγάλης στρογγυλής ασπίδας (όπλον). Για την προστασία του σώματος, οι οπλίτες φορούσαν θώρακα, για τα πόδια από τα γόνατα έως τον αστράγαλο, χρησιμοποιούσαν περικνημίδες από ορείχαλκο. Οι περικεφαλαίες ήταν μπρούντζινες και είχαν συχνά στην κορυφή λοφίο από ουρά αλόγου. Οι ασπίδες τους ήταν μεγάλες ( 1 μέτρο διάμετρος), από ξύλο, με μεγάλη ορειχάλκινη επένδυση. Τα όπλα τους ήταν ένα μακρύ δόρυ 2-3 μέτρα σε ύψος και ένα κοντό ( 40-50 εκ.) σιδερένιο ξίφος.
405b501.01
Φύλλο δεδομένων
- Μάρκα
- Ομάδα Γκριφον
- Κατηγορία Θέματος
- Προτομές
- Υλικό κατάσκ.
- Γύψινα
Συγκεκριμένες Αναφορές
- ean13
- 9039886000010
Νέο
Ίδια Κατηγορία
