ΕΚΑΤΗ, ΘΕΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ 21εκ κιβ.12

Η Εκάτη είναι

Θεότητα της αρχαιοελληνικής θρησκείας και μυθολογίας, η οποία απεικονίζεται συνήθως να κρατά δύο πυρσούς ή κλειδί και σε μεταγενέστερες περιόδους με τρεις μορφές (τρίσωμη). Συσχετιζόταν ποικιλοτρόπως με τα σταυροδρόμια, τις εισόδους, το φως, τη μαγεία, τη γνώση των φαρμακευτικών και δηλητηριωδών βοτάνων, τα φαντάσματα και τη νεκρομαντεία. Εμφανίζεται στον Ομηρικό Ύμνο προς τη Δήμητρα και στη Θεογονία του Ησίοδου, όπου παρουσιάζεται ως μεγαλοπρεπής θεά. Η περιοχή καταγωγής της λατρείας της είναι άγνωστη, ωστόσο εικάζεται πως ήταν δημοφιλής στη Θράκη. Αποτέλεσε μια από τις πολλές θεότητες που λατρεύονταν από τα αθηναϊκά σπιτικά ως προστάτιδα, η οποία εξασφάλιζε ευημερία και καθημερινές ευλογίες στην οικογένεια. Στα κείμενα των Χαλδαϊκών Χρησμών εμφανίζεται να έχει εξουσία πάνω στη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό, αλλά και ρόλο ως Σωτήρα, Μητέρα των Αγγέλων και Κοσμική Παγκόσμια Ψυχή. Σε ό,τι αφορά τη φύση της λατρείας της, παρατηρείται ότι «αισθάνεται μεγαλύτερη άνεση στις παρυφές παρά στο κέντρο του ελληνικού πολυθεϊσμού. Εγγενώς αμφίσημη και πολύμορφη, διαπερνά τα συμβατικά όρια και διαφεύγει τον ορισμό».

Πηγή Βικιπαίδεια