ΦΡΟΝΗΣΗ 27,5εκ κιβ.12

Η Φρόνηση είναι ένα

Από τα τέσσερα προαπαιτούμενα κατά τον Αριστοτέλη, που συνιστούν, μαζί με τη σωφροσύνη, τη δικαιοσύνη και την ανδρεία, την τέλεια αρετή. Στον Πλάτωνα η λέξη φρόνησις είναι ακριβώς ισοδύναμη με τη σοφία, ενώ ο Ξενοκράτης είχε ήδη διαπιστώσει μια διαφορά ανάμεσά τους. Εδώ βλέπουμε πως η φρόνηση, αν και θεωρούνταν τόσο θεωρητική, όσο και πρακτική, γίνεται κάτι ιδιαίτερο ανθρώπινο. Κι ο Αριστοτέλης θεωρεί τη φρόνηση ανθρώπινη, την περιορίζει όμως στο πρακτικό μέρος. Τα αντικείμενα στα οποία αποβλέπει η σύνεση είναι τα ίδια μ΄ εκείνα στα οποία αναφέρεται η φρόνηση, αλλά η σύνεση και η φρόνηση δεν είναι το ίδιο, γιατί η φρόνηση είναι επιτακτική. Πιο πρόσφατα, η φρόνηση μεταφράστηκε με όρους όπως "πρακτική σοφία", "πρακτική κρίση" ή "ορθολογική επιλογή". Η Φρόνηση παρουσιάζεται στην τέχνη σαν μια αλληγορική γυναικεία προσωποποίηση της αρετής, της οποίας τα χαρακτηριστικά είναι ένας καθρέφτης και το φίδι, που συχνά απεικονίζεται ως ζευγάρι με τη Δικαιοσύνη.

Πηγή Βικιπαίδεια